vrijdag 29 mei 2015

Keerbergse Heimolen in verval: Molenaar geeft er de brui aan.


“Om persoonlijke redenen”, klinkt het in hoofde van de burgemeester op het college. Helaas maar weer een halve waarheid en dus tegelijk ook een halve leugen. “Ik ben misnoegd”, klinkt het veeleer uit de mond van de molenaar als ik hem contacteer. Want al jaren trekt hij aan de alarmbel voor het herstel van dit stukje uniek Keerbergs patrimonium. Een mail met een inventaris van alle mankementen blijft al meer dan twee jaar onbeantwoord. Bij het proefdraaien van de wieken viel er zelfs een brokstuk naar beneden. “Té gevaarlijk om de Heimolen voortaan draaiend te houden tijdens publieksevenementen”, concludeerde de Molenaar. Dus ruist de wind doorheen de draaiende wieken niet langer. Een unicum. Helaas geen dat ik op groot hoera-geroep onthaal. Of de Heimolen überhaupt nog open zal zijn voor het publiek tijdens de Molenfeesten? Twijfelachtig! Want de Molenaar geeft er na jaren dienst de brui aan. Een beetje gek, niet, de Keerbergse Molenfeesten zonder de Molen in de hoofdrol? Mijn oproep aan dit bestuur? Red de Heimolen van verval. Vandaag liever dan morgen.


Houtrot: de Heimolen kent er helaas alles van. Nochtans als ik op het college om meer uitleg vraag, spreekt de burgervader eufemistisch over ‘onderhoudswerkskes’ en ‘wat periodiek onderhoud’.  Hetgeen op ongeloof onthaald wordt bij de Molenaar als ik hem dit voorleg. 
Ook de persoonlijke redenen voor zijn ontslag zijn maar gedeeltelijk waar. De ontgoocheling om als vakman deze oudste molen (1722) teloor te zien gaan spelen evenzeer een hoofdrol. “Ik had minstens verwacht dat ze een afspraak zouden maken na mijn alarmerende mail meer dan twee jaar geleden. Maar niets!”, zucht hij.

In 2003 onderging de Molen een grondig onderhoud. Ook het platform bovenaan de trap verkreeg vorig jaar nieuwe planken omdat de bezoekers er dreigden door te zakken. De Molenaar weigerde vorig jaar al de Molen voor het publiek te openen tijdens de Molenfeesten, editie 2014, indien er geen herstel zou volgen. Zo geschiedde. Maar daar stopt het onderhoudsverhaal dan ook.

Ook vandalisme is een oud zeer. De Molenaar pleit dan ook al jaren voor een rustieke en authentieke omheining die de Molen als publiek speeltuig ontoegankelijk moet maken. Niet veilig ook, dat zomaar iedereen de – toch wel - steile trappen kan betreden zonder toezicht.  

Technisch is de Molen oké, maar lijdt hij een gebrek aan windvang. De wieken zouden breder moeten. De houten wiggen waarmee de wieken vasthangen zijn dan weer in lamentabele staat. Wiggen, windplanken, windbalken waar de stukken afbrokkelen, een trap vol mos met slipgevaar voor de bezoekers bij vochtig weer, verrotte balken van trapleuningen. De staartbalk waar de hoofdtrap op rust en die door plankjes worden afgeschermd: allemaal rot! De buitenste planken die de molen stutten: evenzeer rot! Soit, de lijst is schier oneindig en kan voor een leek alleen maar tot een Babylonische spraakverwarring leiden. Vandaar ook het pleidooi van de Molenaar: zorg voor professioneel toezicht van een molenaar tijdens restauratiewerken en roep de hulp in van een gespecialiseerde firma, want anders geschieden er cruciale fouten bij de restauratie. En wie ben ik om hem daarin tegen te spreken?

Kortom, wat oppervlakkig schilderen op rot hout zal niets verhelpen. Neen, wat opkalfateren is louter een pleister op de wonde.

Hij pleit ook voor een jaarlijks onderhoudsbudget. Zo kan elk jaar een probleem aangepakt worden zonder dat dit zwaar op het budget hoeft door te wegen. De gemeente kan voor dergelijke onderhoudswerken trouwens subsidies inroepen. Waar wachten ze nog op?!? Te grote restauratiewerken – die zich trouwens zullen opdringen als de Heimolen nog jaren verder in verval raakt -  bezorgen je trouwens slechts een replica van het origineel, vertelt de Molenaar me. Weg dat authentieke karakter, dat de Heimolen tot dusver nog bezit. Neen, wederom durf ik de specialist ter zake, de Molenaar dus, niet tegen te spreken.

Beleidsnota
“Bewaren we het Keerbergs erfgoed, we dienen een dossier in voor het groot onderhoud van de Heimolen”, zo klinkt het mooi in de beleidsnota 2013-2018. Oké, we zijn nog niet aan het einde van de rit, dat is waar. Maar één zaak is duidelijk: nergens, maar dan ook nergens in de financiële meerjarenplanning – die toch tot 2018 uitgeschreven staat - is er enig spoor terug te vinden van een budget dat opzij staat om dit bijzonder fraai stuk Keerbergs erfgoed te bewaren. Ik beloofde de Molenaar op mijn beurt om zijn alarmkreet aan de grote klok te hangen. Mijn oproep aan dit bestuur is dan ook geheel in lijn met zijn pleidooi: red dit uniek stukje Keerbergs patrimonium! Liever nu, dan wel morgen. 


Dit soort van beelden zullen we alvast niet meer kunnen maken tijdens de Molenfeesten, editie 2015.




maandag 18 mei 2015

Gouverneur fluit Keerbergs gemeenteraadsvoorzitter Wouter Boncquet (CD&V) terug na klachten.



Derde maandag van de maand is het traditiegetrouw gemeenteraad in Keerbergen. Vooral het toegevoegd punt trekt nu de aandacht. Daarin stelt de oppositie de dr(w)ingende vraag aan de voorzitter van de Keerbergse gemeenteraad om het democratisch debat opnieuw toe te laten rond ALLE agendapunten. Tussenkomsten van derden - waaronder mezelf - waren sinds januari niet meer mogelijk omtrent de toegevoegde agendapunten (i.e. de oppositie mag naast de 'vaste' agenda ook altijd extra vragen toevoegen). Verbaal gemotiveerd verzet tegen deze anti-democratische maatregel mocht echter niet baten. Neen, de gemeenteraadsvoorzitter was niet geneigd om democratische toegevingen te gunnen. "Uit respect voor de vraagsteller", motiveerde hij. Gemeenteraadslid Willy Geens (sp.a) en mezelf dienden dan maar een klacht in tegen deze 'nieuwe' manier van handelen bij het kabinet van de gouverneur. Uitspraak van deze? Gouverneur Lodewijk De Witte fluit gemeenteraadsvoorzitter Wouter Boncquet (CD&V) nu terug over de hele lijn. Leve de democratie!  


De gemeenteraad beschikt over een huishoudelijk reglement om o.a. de goede orde te regelen van de zittingen. Maar van een dergelijk spreekverbod was daarin geen spoor te vinden. De 'nieuwe' maatregel moet dan ook omwille van een andere reden ingevoerd zijn. Veel speurwerk is echter niet nodig om de ware reden te achterhalen. 

Lees maar even mee en let vooral op de gele passage: 






'De houding van schepen Tina Somers'???!!! Waarschijnlijk bedoelt men daarmee dat ik teveel tussen kom naar hun goesting. Te vaak de vinger op de etterende wonde leg. Want de waarheid vertellen in Keerbergen is immers al schrijnend genoeg. En die horen ze maar liever niet verkondigd op een openbare zitting. 

Het is trouwens niet de eerste keer dat men mij de mond tracht te snoeren. Eerder werd in dezelfde sfeer al een collegebeslissing genomen. Lees daarover mijn eerdere blog: spreekverbod moet tweede schepen monddood maken . Daarover moet de gouverneur zich nog uitspreken. 

Mijn conclusie? Men 'vreest' duidelijk mijn 'houding'. Een houding die nochtans doordrongen is met constructieve voorstellen en suggesties (waar men steevast tabula rasa van maakt), de missie om de waarheid te verkondigen en cliëntelisme aan te klagen, een houding die voor alles erop gericht is om goed te doen voor Keerbergen en haar inwoners. En last but not least: leugens bloot te leggen, want ook daar heb je een hele kluif aan in Keerbergen. Het trachten monddood te maken van een democratisch verkozen schepen - en bij uitbreiding ook andere gemeenteraadsleden in mijn kielzog - kan alleen maar getuigen van het democratisch failliet van onze gemeente. Wie niets te verbergen heeft, hoeft niets te vrezen, toch?